NIKIFOR

Galeria Sztuki „Siedlisko” zaprasza w dniach od 12 lutego do 25 marca 2022 r. na wystawę malarstwa Nikifora ze zbiorów własnych Centrum Kultury w Krynicy-Zdroju.

Nikifor zwany też Nikiforem Krynickim; (właśc. Epifaniusz Drowniak) urodził się w 1895 roku w Krynicy, zmarł w 1968 r. Samouk, zaliczany do grona najwybitniejszych na świecie malarzy tzw. naiwnych, prymitywistów.

Jest jedną z najbardziej fascynujących postaci na scenie sztuki europejskiej XX wieku. Jego dzieciństwo upłynęło w skrajnej nędzy, a pod koniec życia dostąpił zaszczytu wystawiania swoich obrazów w prestiżowych galeriach na całym świecie. Zyskał międzynarodową sławę, był pokazywany w towarzystwie największych znakomitości naszego malarstwa współczesnego.

Przez całe życie był bardzo mocno uczuciowo związany z Krynicą, gdzie mieszkał i tworzył i dokąd zawsze powracał ze swoich licznych wędrówek. Urodził się prawdopodobnie w 1895 roku w Krynicy Wsi, jako syn upośledzonej, samotnej i bardzo biednej wiejskiej kobiety. Bełkotliwa, bardzo niewyraźna mowa uniemożliwiała mu normalny kontakt z ludźmi i naukę w szkole, do której podobno przez krótki okres uczęszczał .Nikifor malował obrazy i czuł się malarzem-artystą już od wczesnej młodości. Swoją „pracownię” rozkładał w różnych miejscach: na ławkach, na murkach lub wprost na chodniku w ruchliwych punktach uzdrowiska. Swoje kolorowe obrazki , „Pamiątki z Krynicy”, próbował sprzedawać turystom, jednak przez wiele lat nikt nie interesował się tymi pracami ani ich autorem.

Nikifor był samoukiem ale niewątpliwie został przez naturę obdarzony nadzwyczajnym talentem malarskim. Znawcy sztuki mowią wręcz o jego „fenomenalnej intuicji malarskiej”, pozwalające mu szybko, bezbłędnie i idealnie dokonywać zestawień kolorystycznych. W palecie Nikifora tkwi jedna z największych wartości jego sztuki, uznana przez wszystkie akademickie autorytety. Większość obrazów Nikifora, to akwarele, stosował także gwasze i kredki. Artysty nie było stać na zakup materiałów malarskich, tworzył więc na przypadkowych kawałkach papieru.

Nikifor malował tylko to, co było „godne” malowania, jednak najbardziej fascynowała go zawsze architektura. Tworzył też konstrukcje fantastyczne, ogromne, tajemnicze przypominające wizje surrealistów.

Pierwszymi, którzy zwrócili uwagę na wartości tkwiące w malarstwie Nikifora i na niego samego byli odwiedzający Krynicę w latach trzydziestych artyści plastycy, wśród nich lwowski malarz Roman Turyn. Dzięki niemu obrazy Nikifora jeszcze przed II wojną trafiły do Paryża i zdobyły uznanie w świecie sztuki . Pełne uznanie sztuki Nikifora nastąpiło dopiero w drugiej połowie lat pięćdziesiątych. Dzięki inicjatywie Eli i Andrzeja Banachów obrazy Nikifora zaprezentowane zostały na wystawach w wielu miastach Europy, m. in. w Paryżu, Brukseli, Amsterdamie. W ciągu kilku lat Nikifor stał się sławny.

10 października 1968 roku zmarł w sanatorium w Foluszy.